Μέρες πούναι, που τιμάμε τους αγώνες των εργαζόμενων ανθρώπων για καλύτερη ζωή, έρχονται ζοφερές σκέψεις για το μέλλον του κόσμου της εργασίας, και των οικογενειών μας. Έχει μπει στο μυαλό μου ένα σενάριο από χτες και που δε λέει να φύγει.
Το καλοκαίρι πλησιάζει κι όλα είναι σε εκκρεμότητα. Η μέχρι τώρα πολιτική της αναστολής εργασίας, έχει δημιουργήσει άνεργους εξαρτημένους του κράτους. Κλάδοι ολόκληροι , έχουν πάψει να λειτουργούν, και οι πρώην υπάλληλοι ζουν με τα 536 ευρώ. Ο επισιτισμός, ο τουρισμός, αλλά και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι τεχνικοί , οι καλλιτέχνες, οι επιχειρήσεις που έκλεισαν. Στρατιές ανέργων θα έχουν βρεθεί στην ανάγκη της κρατικής πρόνοιας, τα ταμεία είναι άδεια
Η ανεργία θα ξεπεράσει το 23%, τα μαγαζιά θα κλείνουν το ένα μετά το άλλο, λόγω ύφεσης αφού ο τουρισμός δε δούλεψε, και κλάδοι ολόκληροι θα καταρρέουν, επιτείνοντας το πρόβλημα. Τον ερχόμενο χειμώνα θα έρθει μεγάλη φτώχεια και κρίση με το τρόπο που το διαχειρίζονται. Και το χειρότερο είναι ότι η ύφεση θα συνεχίσει σε βάθος χρόνου, και μάλιστα χειρότερα από τη προηγούμενη. Πάνω από 20% τουλάχιστον, μάλλον τη μεγαλύτερη της Ευρωζώνης. Δύσκολη κατάσταση…
Ο Μητσοτάκης, μιλά για αναδιάρθρωση της εργασίας, επ’ ευκαιρία του κορωνοϊού. Τηλε-εργασία, είναι ένα από αυτά, που αν και το εμφανίζουν να γυαλίζει σαν εκσυγχρονισμός, στη πράξη μάλλον σημαίνει μικρότερο μεροκάματο. Ήδη έχουν ψηφίσει το υπαγορευμένο από το ΣΕΒ, νομοσχέδιο περί ελαστικοποίησης της εργασίας, που υπόσχεται λαμπρό μέλλον για τους εργολάβους, αλλά ζοφερό για τους εργολαβικά εργαζόμενους.
Γυαλίζει το μάτι του για υποβάθμιση της εργασίας, και μαζικοποίηση της ανέχειας. Με τόση προσφορά εργασίας από την άνεργη μάζα, η κατάργηση του κατώτατου για πάντα είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία. Θα το αποκαλέσουν «απελευθέρωση της εργασίας», για τη καταπολέμηση της ανεργίας, και θα το ψηφίσουν με διευρυμένη πλειοψηφία, και «νωπή» εντολή.
Τα κανάλια χορτασμένα από το φαγοπότι τον λιβανίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, δείχνοντας μια εικόνα ψεύτικη για τη πραγματικότητα. Θα δείχνουν το Μητσοτάκι καβάλα στ’ άλογο εν είδει Αγίου Γεωργίου να κατατροπώνει με τη ρομφαία το κορωνοϊό, που κι αυτός ο μπαγάσας πετάει κεφάλια σα τη λερναία ύδρα και δε λέει να πεθάνει . Ένα κόβεις δυο βγαίνουνε, και κάνει ρεζίλι το «ελληνικό θαύμα». Σκάνε διάφορα ομαδικά κρούσματα, αλλά λόγω που είναι φυλακισμένοι, μετανάστες, εγκαταλελειμμένοι γέροι ή και απρόσεχτοι επιβάτες. Ας πρόσεχαν, αυτοί δε μετράνε, δε πειράζει, άρα δεν ασχολούμαστε, όπως και τα κανάλια, που κάνουν καλά τη δουλειά τους…
Μπροστά σε αυτή τη προοπτική ο χειμώνας θα είναι δύσκολος, και το εκλογικό σύστημα που ψήφισε ο Σύριζα δεν ευνοεί.
Κι έρχεται Σεπτέμβριος και μια χρυσή ευκαιρία για το Κούλι. Να γίνει η Θάτσερ της Ελλάδας. Να καταργήσει ακόμα περισσότερα δικαιώματα και να «απελευθερώσει» την εργασία από τους κανόνες της. Κατάργηση του 8ώρου,των συλλογικών συμβάσεων, εκ περιτροπής εργασία, και μερική απασχόληση στο όνομα της «απελευθέρωσης» της εργασίας για τη «καταπολέμηση της ανεργίας»…
Προκηρύσσει εκλογές για το Σεπτέμβριο, καίει την απλή αναλογική, και μετά από διπλή αναμέτρηση αναλαμβάνει κυβέρνηση με δεσποτική πλειοψηφία. Με «νωπή» την εντολή βουλώνει στόματα και παίρνει όλα τα αντεργατικά μέτρα προς επίρρωση της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας του.
Ζόφος στο «πόπολο». Φτώχεια και κρίση για πολλά ακόμη χρόνια. Νέα μνημόνια, και όποιος αντέξει.
Όλα ξαναγυρνάνε στο 1886… 134 χρόνια μετά πάλι στα ίδια.
Πρόκειται για την επαλήθευση των αναρχικών προταγμάτων σε τοπικό, αλλά και συνολικά σε παγκόσμιο επίπεδο, που θεωρούν πως το καπιταλιστικό σύστημα δε διορθώνεται. Καταστρέφεται.
Μήπως να αρχίσουμε να μαζευόμαστε σιγά σιγά;
Τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα για εμάς, αλλά και κυρίως για τα παιδιά μας…
Από οργανωμένους εμάς. Χωρίς σωτήρες. Μόνο εμάς.
Να κοινωνικοποιήσουμε το πλούτο, να καταργήσουμε το κράτος και να ζήσουμε ανθρώπινα ξανά, με το σεβασμό στους φυσικούς πόρους ανάλογα με τις ανάγκες μας, όπως αρμόζει στη φύση μας.
Ναι Μπορούμε και μόνοι μας.
Υποβολή απάντησης