Τρέφω βαθύτατο σεβασμό σε όλους τους συντρόφους που σχολίασαν αρνητικά τη πρακτική. Μπορώ να πω, πως χαίρομαι για τη θέση τους, και για τη ποιότητα που προσεγγίζουν τον αγώνα. Θα συμφωνήσω σε πολλά από αυτά, και στο θέμα της κοινωνικοποίησης του αγώνα, και θα προσθέσω σε αυτή την επιχειρηματολογία και τη δική μου θέση που λέει, ότι οφείλεις να χτυπάς θεσμούς, και όχι ανθρώπους.
Από την άλλη θα πρέπει να συνυπολογίσουμε, ότι η κατάληψη αυτή ήταν ένας χώρος συλλογικής δραστηριότητας, ένας χώρος δραστηριοποίησης, πολιτικής ζύμωσης και συζήτησης, ένα χώρος κοινωνικοποίησης, και δημιουργίας, ένας τρόπος ζωής, που ο καργιόλης αυτός δε σεβάστηκε. Ένας χώρος που δέχτηκε επιθέσεις από ναρκέμπορους, αλλά και που μέσα του έζησαν σχετίσθηκαν, ερωτεύτηκαν, δημιούργησαν, και χάρηκαν νέοι άνθρωποι, που οραματίζονταν ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό το θερμοκήπιο, αυτός ο κήπος με τα πανέμορφα αγκαθωτά λουλούδια, καταπατήθηκε με απόφαση αυτού του καργιόλη, που δεν ανέχεται κήπους με λουλούδια, αφού είναι ερημωμένη η ψυχή του.
Νομίζω ότι πιο πολύ ενόχλησε η ένταση που βγάζει η εικόνα, αλλά μη σας ξεγελά, είναι πολύ μικρότερη από την ένταση της θλίψης και της απώλειας που προκάλεσε η καταστολή της κατάληψης.
Ακου λεει,,,, να σεβαστούμε εν ολίγοις την δραση των α/α υποχρεωτικά..λες και αντιπροσωπεύουν την απόλυτη αλήθεια (καπέλο)
Και απο που προέρχεται η δικαίωση αυτων των ανθρώπων (εδω οι α/α)που πρέπει να σεβαστούμε.
Απο που προκύπτει η εξουσιοδότηση αυτη,,,,εκτος απο τον εαυτο σας.
Στη κοινωνική συμβίωση, οι άνθρωποι συνεννοούνται μεταξύ τους για τα προβλήματα που τους απασχολούν. Η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι ένας χώρος κοινωνικής συμβίωσης. Ο πρύτανης της βλακείας αποφάσισε αντί να συνεννοείται με τα μέλη της κοινότητας, κάποια από αυτά είναι αναρχικές φοιτητικές συλλογικότητες,να φέρει τα ΜΑΤ να καταστείλει τους χώρους που δραστηριοποιούνται. Όταν προχωράς σε τέτοιες ενέργειες, είναι μάλλον παράλογο να μην υφίσταται τις συνέπειες. Και λίγα έπαθε…