Πριν από λίγες μέρες συμμετείχα στην πορεία για τις καταλήψεις που είχε καλεστεί από κομμάτι του Α/Α χώρου στην πλ. Βικτωρίας. Οι ομάδες που την καλούσαν, πολιτικά συνεπή και αξιόλογα κομμάτια του χώρου, έμπειρες στην οργάνωση μιας συνηθισμένης πορείας καθώς και στην διάγνωση των προθέσεων των μπάτσων.
Η πορεία ξεκίνησε με τις γνωστές πλαϊνές αλυσίδες περιφρούρηση και αμυντική λογική. Οι μπάτσοι ολοφάνερα προκλητικοί, έμοιαζε να θέλουν να βγάλουν ανεξέλεγκτα τα όποια απωθημένα τους, αν όχι να τελειώσουν μια ώρα αρχύτερα την “αβαρία”…
Στη γωνία Αχαρνών και Δεριγνύ ένας μπάτσος άρχισε να σπρώχνει σύντροφο της περιφρούρησης, αυτός αντέδρασε με παλουκιά, δίνοντας αφορμή για έναν βομβαρδισμό με κρότου -λάμψης και δακρυγόνα στο δρόμο, με την πορεία να τρώει πανικό για να φύγει να αναπνεύσει.
Κατά την υποχώρηση έγιναν διάφορα πεσίματα από δελτάδες στην πλατεία Βικτωρίας με έναν δυο από αυτούς να τρώνε τις παλουκιές τους και να εξουδετερώνονται, αλλά κι άλλους να συλλαμβάνουν στην τύχη όποια-ον έτρεχε. Ο απολογισμός 34 συλλήψεις, αρκετοί τραυματισμοί και διάλυση της πορείας.
Για πολλούς ήταν προφανές πως η εντολή για διάλυση και συλλήψεις είχε οργανωθεί από πριν. Για εμένα ήταν ξεκάθαρο ότι λειτουργούν στη λογική των «λυμένων χεριών», που σημαίνει κάνετε ότι θέλετε, είστε αυτονομημένοι, και με την παραμικρή αφορμή τσακίστε τους. Μπορεί να ισχύουν και τα δύο.
Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι από εδώ και στο εξής, όλες οι πορείες μας -με ή χωρίς αφορμή, θα δέχονται επίθεση από τα σκυλιά της εξουσίας, αφού έχουν πάρει γραμμή απ΄την κυβέρνηση να μην αφήσουν χώρο για εμάς, είτε πρόκειται για μια κατάληψη, είτε για ένα κομμάτι του δρόμου. Αυτή θα είναι και η «κανονικότητα» που επιφυλάσσουν για εμάς, την “επόμενη μέρα” από τον Σεπτέμβριο και μετά.
Απέναντι σε αυτή την συνθήκη, απαιτείται τα οργανωμένα κομμάτια του χώρου, όταν καλούν σε πορείες να οργανώνουν καλύτερα όχι μόνο «τον λόγο» για το επίδικο της πορείας, όχι μόνο την σωστή κι έγκαιρη προπαγάνδιση, αλλά και κυρίως την αυτοάμυνα της πορείας σε παρόμοια με αυτό που συνέβη, «σενάρια». Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να συζητείται διεξοδικά το θέμα της περιφρούρησης σε όλες του τις παράμετρες, όπως π.χ. ο σχεδιασμός άμυνας με 2-3 βασικά σενάρια, η εσωτερική επικοινωνία, η ενεργή συμμετοχή όλων, το «πνεύμα», τα μέσα, η νομική παράμετρος και η ιατρική υποστήριξη.
Ας μην ξεχνάμε πως η άλλη πλευρά, από την πρώτη στιγμή της όποιας ανακοίνωσης μιας πορείας ή εκδήλωσής μας, σχεδιάζει, συντονίζει, μεθοδεύει και αποφασίζει τον τρόπο χειρισμού με συμβούλιο όλων των εμπλεκομένων για πολλές ώρες. Αυτή είναι η δουλειά τους και το μόνο τους αντικείμενο για το οποίο πληρώνονται άλλωστε.
Για το λόγο αυτό, απέναντι στην οργανωμένη επιθετικότητα του κράτους, που το ερχόμενο διάστημα θα γίνει «κανονικότητα», θα πρέπει να ασχοληθούμε με μεγαλύτερη σχολαστικότητα από αυτή που δίνουμε σήμερα. Δεν αρκεί πλέον να ορίζουμε ποια ομάδα θα περιφρουρεί που. Χρειάζονται περισσότερα.
Ο χώρος και οι άνθρωποί του, έχουν την έμπνευση, την φαντασία, το πλήθος των ιδεών να καταθέσουν τρόπους, μέσα και τακτικές περιφρούρησης, ώστε με ασύμμετρες πρακτικές να ισοσταθμίσουν την επιθετικότητα των κατασταλτικών δυνάμεων, για να πετύχουν μιαν επαρκή κάθοδο στο δρόμο με τρόπο ώστε να αποτρέπει τους επιβουλείς.
Αρκεί να μπει στις προτεραιότητες της κοινής οργανωτικής προσπάθειας, της συνέλευσης.
Υποβολή απάντησης