Αγαπητοί φίλοι και φίλες, το σοκαριστικό εκλογικό αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών που έδωσε περίπου 55% στη νεοδεξιά με όλες της μορφές, νεοφασιστική, παραχριστιανική, εθνολαϊκιστική, και νεοφιλελεύθερη, ήταν σοκαριστικό όχι για λόγους μικροπολιτικής αντιπολίτευσης.
Το αποτέλεσμα αποκαλύπτει την επαναφορά μιας κοινωνικής κατάστασης που τελικά μοιάζει να είναι προαιώνια. Αυτήν της αντίληψης του ατομικού συμφέροντος του κολίγου, απέναντι στο ορθολογικά οργανωμένο συλλογικό, έστω κι αν αυτό εκφράζονταν με τη μορφή του κράτους.
Τα μνημόνια, ανέκοψαν προσωρινά την χρόν-ι-α κρατικοδίαιτη κουλτούρα με τις πυραμίδες ισχύος και το μοίρασμα χρημάτων, πράγμα που επέτρεψε στον ΣΡΖ να κυβερνήσει βασιζόμενος πάνω στο κρίσιμο μέγεθος των «αναποφάσιστων» (της τσέπης θα έλεγα εγώ).
Με την άρση της επιτροπείας ήρθε και πάλι η μετατόπιση των αναποφάσιστων της τσέπης, και με την εκλογή της Ν.Δ. στα 2019, επαναδρομολογήθηκε η κουλτούρα της υπαγωγής στον επικυρίαρχο, το ξαναγύρισμα στα παραθεσμικά και την αναδιανομή δημόσιου πλούτου προς τα επάνω με υπεύθυνους διαχείρισης το Μέγαρο Μαξίμου. Η κυβέρνηση είναι ανίκανη να διαχειριστεί το κράτος, και όταν το κάνει το κάνει με όρους εταιρικής διαπλοκής, αφού στην πράξη ελέγχει που θα διανεμηθεί το δημόσιο έσοδο.
Σε αυτή τη συνθήκη ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που έχει ορθολογική αντίληψη της κατάστασης, και ηθική σεβασμού στο συλλογικό, μοιάζει να ηττάται σοκαρισμένο από μιαν εξέλιξη που δεν ξέρει πως να την εξηγήσει. Και το χειρότερο, μοιάζει να μην ξέρει και πως να αντιμετωπίσει αυτήν την επερχόμενη κοινωνική ορμπανοποίηση, που έχει ξεκινήσει από την αρχή της κρίσης χρέους, και ξεδιπλώνεται ταχύτατα, κυρίως λόγω του επιδεινούμενου βιοτικού επιπέδου.
Σε αυτό λοιπόν το επερχόμενο, υπάρχουν δύο απαντήσεις: η μία είναι η πολιτική στάση και δεν θα επεκταθώ σε αυτήν την ανάρτηση, θα ακολουθήσει κείμενο της συλλογικότητας που συμμετέχω, και η άλλη είναι προσωπική στάση.
Αναφορικά με την προσωπική μας στάση παραθέτω εδώ ένα απόσπασμα από την σχετική με το εκλογικό αποτέλεσμα μπροσούρα της ομάδας «Πρόταγμα»:
«…θεωρούμε πως το μέλλον μάς επιφυλάσσει πάνω-κάτω τις εξής δύο εναλλακτικές: Εκείνη της λιτότητας με ισότητα και αξιοπρέπεια κι εκείνη της λιτότητας με ανυποληψία, μονάχα για τους «από κάτω».
Φτωχοί με το κεφάλι ψηλά, με ζωντανές τις αξίες της ελευθερίας και της αλληλεγγύης, με μια κοινωνία όπου το συλλογικό υπερτερεί του ατομικού και όπου η ανέχεια δεν οδηγεί σε αναπόδραστα ηθικά αδιέξοδα;
Η οσφυοκάμπτες φτωχοδιάβολοι, κουτοπόνηροι κατεργάρηδες, που επιβιώνουν χάρη στην ελεημοσύνη των λίγων, οι οποίοι θα συνεχίζουν να ευημερούν, καταστρέφοντας τον πλανήτη κι απομυζώντας τους πολλούς; …»
Κι εδώ η απάντησή μας είναι προφανής.
Υποβολή απάντησης