Η «δυνατότητα» στα λόγια του υπουργού, εμπεριέχει την έννοια της βούλησης, της επιλογής. Όχι του εξαναγκασμού. Όταν λόγω ραγδαίας φτωχοποίησης η μισθωτή εργασία γίνεται προϋπόθεση επιβίωσης, και μάλιστα με δύο ακόμη και συνεχόμενες 8άωρες βάρδιες, τότε δεν έχουμε «δυνατότητα», αλλά συνθλιπτικό εξαναγκασμό. Εξανδραποδισμό.
Η δουλεία δεν είναι δυνατότητα. Και η μισθωτή εργασία είναι δουλεία χρόνου από το ωφέλιμο της ζωής.Η μισθωτή εργασία δεν είναι δικαίωμα και δεν απελευθερώνει. Για τον υπουργό το δεύτερο 8άωρο παρουσιάζεται ως «δικαίωμα», ενώ πρόκειται για νομιμοποίηση μιας συνθλιπτικής συνθήκης εξαναγκασμού.
Λογικό επόμενο με τη φτωχοποίηση που προοδεύουν για τη «μάζα». Σκυμμένη γονατισμένη μάζα -παραγωγική μηχανή που ζει για να δουλεύει αναπαράγοντας την φτώχεια της και διαιωνίζοντας την υποταγή της. Άλλωστε γι αυτούς αυτός ο εξανδραποδισμός είναι και η επιβεβαίωση της συμπλεγματικής προνομίας τους.
Η νεοφιλελεύθερη λογική διατρέφει τις έννοιες. Η χρήση της λέξης «δυνατότητα», είναι η επιτομή της χειραγωγικής αλαζονείας. Είναι κοροϊδία προς τη νοημοσύνη μας και γι αυτό και προσβολή.
Μόνο οργή.
Υποβολή απάντησης