Όταν ο Κούλης αποκαλεί το Τσιόδρα “Σωτήρη”, λες και είναι το παιδί για τα θελήματα, κι ο Τσιόδρας τον προσφωνεί με πληθυντικό σεβασμού “κύριε Πρόεδρε”,
αντιλαμβανόμαστε ότι η αλληλοπληρωματική σχέση αλαζονικότητας/υποτακτικότητας, αποτελούν το αρρωστημένο που μας κυβερνάει. Αυτό το σύμπλεγμα κυβερνάει. Δε κυβερνάει ο Κούλης.
Ο Κούλης είναι το ανδρείκελο που προσωποποιεί αυτή την αλληλοπληρωματική σχέση, που ως σύμπλεγμα έχει διαχυθεί σα συμπεριφορά σε όλη τη κοινωνία, ειδικά σε αυτή που τους ψηφίζει, κι έχει μετατρέψει ανθρώπους, σε ιεροκήρυκες της αυστηρότητας, εισαγγελείς της νιότης και απηνείς διώκτες της χαράς.
Δε μπορούν να κρατήσουν ούτε τα προσχήματα, κρυπτόμενοι έστω υποκριτικά πίσω από την κουρτίνα της αστικής ευγένειας… Ξεχειλίζουν από εξουσιαστικό απωθημένο. Από μεγαλομανία.
Είναι θέμα αξιοπρέπειας η κοινωνική αυτοοργάνωση, και θέμα επιβίωσης η εκδίωξή τους, είναι θέμα κοινωνικής συμβίωσης η εξουδετέρωσή τους.
Υποβολή απάντησης