Αυτό που βλέπουμε στη Γαλλία είναι η αντίδραση της μεσαίας τάξης στην επερχόμενη φτωχοποίηση, που της επιβάλει ο αγοραίος παγκοσμιοποιημένος ανταγωνισμός . Οι μεσαίες τάξεις της Ευρώπης, αρχίζουν τώρα να συνειδητοποιούν, ότι καμιά αστική δημοκρατία, κανένα κοινωνικό συμβόλαιο, κανένας αιτηματικός ρεφορμιστικός ή συντεχνιακός αγώνας, δε μπορεί να ισχύσει στα πλαίσια της καπιταλιστικής νομιμότητας. Το κεφάλαιο πάντα άπληστο, θα αναλαμβάνει τη πρωτοβουλία των κινήσεων όσο υπάρχει η εξουσία να το στηρίζει, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του, αγνοώντας τις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις, και φυσικά τα γενικότερα κοινωνικά συμφέροντα.
Όταν λοιπόν μετά από χρόνια εμπιστοσύνης στο σύστημα και στους διαχειριστές του, αυτοί αυξάνουν μεροληπτικά και σε βάρος σου την αξία των καυσίμων, οδηγώντας σε, σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, το μόνο που θες να κάνεις είναι να οργισθείς….
Δεν αρκεί όμως, μόνο αυτό…….
Υποβολή απάντησης